آدمها رو عشقشون پا میزارن

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم*روزی سراغ من آیی که نیستم

آدمها رو عشقشون پا میزارن

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم*روزی سراغ من آیی که نیستم

زبان نگاه...

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من توست

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من توست

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من و توست

گو بهار دل و جان باش و خزان باش ،ارنه
ای بسا باغ و بهاران که خزارن من و توست

این همه قصه فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست

نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل
هرکجا نامه عشق است نشان من و توست

سایه زآتشکده ماست فروغ مه مهر
وه از این آتش روشن که به جان من و توست

ه.ا.سایه

علی فلاح یکشنبه 20 فروردین 1391 ساعت 12:33

نظرات 5 + ارسال نظر

کرانه یکشنبه 20 فروردین 1391 ساعت 13:31 http://www.bikaraanemehr.blogsky.com

وه از این آتش روشن که به جان من و توست
سلام
بعضی از نوشته های معاصر رو که می خونم واقعا نمی فهمم که چی نوشته و چی رو می خواد برسونه
شاید ساده گفتن و شنیدم بیشتر به دلم می شینه
خوندم و لذب بردم و به حال من نزدیک بود
به منم سر بزنین خواسین لیک کنید چه می دونم هرجور دوست دارین