بسم الله الرحمن الرحیم
یــــــا مقــــــــلّــــب القــــــــلوب والابصـــــــــــــــار
یـــــــــا مــــــــدبــر الـــلّـــیــــــــل و النّهــــــــــار
یـــــا محـــــــــــــوّل الحـــــول و الاحـــــــوال
حــــوّل حالنـــــا الــــی احســــــن الحـال
با سلام به تو عزیزی که در تمام این مدت با من بودی و دوست خوب من بودی
با سلام به تو نازنینی که در تمام این مدت تنهایی هایمان را با هم قسمت کردیم
و هیچکدام از ما
فراموش نکردیم که می شود دور بود اما خیلی نزدیک
سلام و درود بر تو که شوق نوشتن با حضورت در من جوانه زد
برای تو بهترینم بهترین ها را از خدا خواستار
و
از خداوند میخواهم که به یمن فرا رسیدن بهار
روزهای زندگیت را به طراوت و سرسبزی بهار بیاراید
با مهربانی بی نظیرش به لحظه لحظه هایت قرار و آرامش عطا بفرماید
دلت را همچون شکوفه های نورس و زیبای بهار لطیف و با طراوت بگرداند
از نامی عشق خداوند یکتای عشق با یک دنیا عشق میخواهم
که برای تو برای من برای تمام ما بخواهد آنچه را که صلاح و امنیت ما در آنست
از خداوند دلهای پاک میخواهم
به یمن رسیدن بهاری که باران بیدریغش به طبیعت پاکی میبخشد
دل و جان ما را پاک گرداند
افکار بد و هر سیاهی را از ما دور بگرداند
لوح جان و روح ما را چون جاری جویباری زلال و روان گرداند
تا به دور از هر کینه و دشمنی بتوانیم با هم باشیم
و آنگونه باشیم که خلق خدا از ما راضی باشد که
رضایت خداوند در رضایت مخلوق اوست
با توکل به او که هر چه هست از اوست
چه کسی بعد از من
غبار چشم هایت را می دزد ؟
چه کسی بعد از من
سکوت تنهایت را گلباران می کند ؟
چه کسی بعد از من
عمق دلتنگیت را ساز می شود ؟
چه کسی بعد از من
به یاد دلگویه هایت اشک می ریزد ؟
چه کسی بعد از من
دلیل خوابگردی شبانه ات می شود ؟
چه کسی بعد از من
بهانه بازیگوشی زلفت با باد می شود ؟
چه کسی بعد از من
دست تنهایی تو را می گیرد ؟
چه کسی
فاجعه عاشقی کردنت را تکرار می کند ؟
چه کسی
رسوایی چشم هایت را پنهان می کند ؟
چه کسی بعد از من
غریق نجات شعر های به گل نشسته ات می شود ؟
چه کسی بعد از من
موج خاطراتت را شانه می کند ؟
چه کسی بعد از من
نامت را روزی هزاران بار فریاد می زند ؟
چه کسی بعد از من
مرا در تو تکرار می کند ؟
گل من
چشمهایم را می بندم
و زیرلب آرام آرام زمزمه می کنم :
گل من !
زندگی ،بدون روزهای بد نمی شود؛ بدون روزهای اشک و درد وخشم وغم .
اما ،روزهای بد،همچون برگهای پاییزی ،شتابان فرو می ریزند ،و درزیرپاهای تو،
اگر بخواهی،استخوان می شکنند،ودرختْ استوارومقاوم برجای می ماند.
گل قشنگ من !
برگهای پاییزی،بی شک،درتداوم بخشیدن به مفهوم درخت و مفهوم بخشیدن به
تداوم درخت،سهمی ازیاد نرفتنی دارند ....
طعم حرفات هنوزشیرینه .
چه سخته با توبودن وتنها موندن
چشمام رومی بندم
سکوت می کنم ....سکوت
و مزه شورقطرهای بی تاب،دهان خشکم رابه ضیافت می خواند
چشمهایم هنوزبسته است
باور کن
عشق محبتی جاودانه در دست من و توست
جلوه عشق لبخند است
که هیچکس از بخشش ان فقیر نمی شود
حیدر بابا، دنیا یالان دنیا دی
سلیماندان، نوحدان قالان دنیا دی
اوغول دوغان، درده سالان دنیا دی
هر کیمسیه هر نه وئریب، الیبدی
افلاطوندان بیر قوری آد قالیبدی
حیدر بابا، یارــ یولداشلار دوندولر
بیرــ بیر منی چولده قویوب، چوندلر
چشمه لریم، چراغلاریم، سوندولر
یامان یئرده گون دوندی، آخشام اولدی
دنیا منه خرابهی شام اولدی !
حیدر بابا ،یولوم سنن کج اولدی
عمروم کچدی، گلممه دیم گج اولدی
هئچ بیلمه دیم گوزللرون نج اولدی
بیلمزدیم دنگه لروار، دونوم وار
ایتگین لیک وار، آیرلیق وار، ئولوم وار
«امیدی نداشته باش از آن کس که...»
پنج صفت است که در هر کس نباشد امید چیزی از دنیا و آخرت به او نداشته باشید:
- کسی که در نهادش اعتماد نبینی.
- کسی که در سرشتـش کرم نیابی.
- کسی که در آفرینشـش استـواری نبینی.
- کسی که در نفسش نجابت نیابی.
- کسی که از خدایش ترسناک نباشد.
امام رضا (ع)
بعد از این هم اشیانت هر کسی است باش با او یاد تو ما را بس است
/img>