گر تا قیامت هم نیایی ! چشم انتظارت می نشینم !

 

کاش قلبم درد تنهایی نداشت

سینه ام هرگز پریشانی نداشت

کاش برگهای آخر تقویم عشق

حرفی از یک روز بارانی نداشت

کاش می شد راه سخت عشق را

بی خطر پیمود و قربانی نداشت

گاهی که دلم
به اندازهء تمام غروبها می گیرد
چشمهایم را فراموش می کنم
اما دریغ که گریهء ، دستانم نیز مرا به تو نمی رساند
من از تراکم سیاه ابرها می ترسم و هیچ کس
مهربانتر از گنجشکهای کوچک کوچه های کودکی ام نیست
و کسی دلهره های بزرگ قلب کوچکم را نمی شناسد
و یا کابوسهای شبانه ام را نمی داند
با این همه ، نازنین ، این تمام واقعه نیست
از دل هر کوه کوره راهی می گذرد
و هر اقیانوس به ساحلی می رسد
و شبی نیست که طلوع سپیده ای در پایانش نباشد
از چهل فصل دست کم یکی که بهار است

مـــ-ن هنــوز تورا دارم

گر تا قیامت هم نیایی ! چشم انتظارت می نشینم !

 

 

 

  ali * fallah

 

صدای زنگ در با ضربان قلبم همراه می شد

 

تاریکی چه وفادارانه پله های فاصله را در اغوش می گرفت

 

تو می امدی تکیه گاه غریب تنهایی ام

 

اشنای غربت دستانم

 

و من رها در تعارض شادی و ترس

 

خود را به اقیانوس اتشین اغوشت می سپردم

روزها وشبا همه فکرت شده غم نبودن کنار اون

دوست داری که داد بزنی

بگی دنیا خیلی بی رحمه

دوست داری بازم بهت بگه

گریه نکن که اشکات منو پریشون می کنه

تحمل غم دوریت منو دیونه می کنه

 

 

 

 

 

هیچ کس مثل من تو رو دوست نداره

می دونی و اینو از چشام می خونی

 

یه حس سرد و پر درد

روز و شبای بی تو

 

من و دلی پر از غم

ثانیه های بی تو

 

 

تو هستی عشقم و جونم و تموم لحظه هام

تو امید بودنی و می خوام همیشه تو باشی باهام

 

قسمت من نمی شه دست تو رو بگیرم

دوست دارم واسه تو واسه خنده هات بمیرم